وقتی صحبت از آبکاری الکتریکی می‌شود، ابتدا باید بفهمیم که واقعاً چیست. به عبارت ساده، آبکاری الکتریکی فرآیند استفاده از اصل الکترولیز برای رسوب یک لایه نازک از فلزات یا آلیاژهای دیگر روی سطح فلز است.
این کار برای زیبایی ظاهری نیست، اما مهم‌تر از آن، می‌تواند از اکسیداسیون و زنگ‌زدگی جلوگیری کند، ضمن اینکه مقاومت سایشی، رسانایی و مقاومت خوردگی سطح را بهبود می‌بخشد. البته، ظاهر نیز می‌تواند بهبود یابد.
انواع مختلفی از آبکاری الکتریکی وجود دارد، از جمله آبکاری مس، آبکاری طلا، آبکاری نقره، آبکاری کروم، آبکاری نیکل و آبکاری روی. در صنعت تولید، آبکاری روی، آبکاری نیکل و آبکاری کروم به طور ویژه مورد استفاده قرار می‌گیرند. تفاوت بین این سه نوع آبکاری چیست؟ بیایید نگاهی به هر یک بیندازیم.
آبکاری روی
آبکاری روی فرآیندی است که در آن یک لایه روی روی سطح فلز یا سایر مواد پوشانده می‌شود، که عمدتاً برای جلوگیری از زنگ‌زدگی و اهداف زیبایی‌شناسی انجام می‌شود.
از ویژگی‌های آن می‌توان به قیمت پایین، مقاومت در برابر خوردگی مناسب و رنگ سفید نقره‌ای اشاره کرد.
معمولاً در قطعات حساس به هزینه و مقاوم در برابر زنگ‌زدگی مانند پیچ‌ها، قطع‌کننده‌های مدار و محصولات صنعتی استفاده می‌شود.
آبکاری نیکل
آبکاری نیکل فرآیند رسوب لایه‌ای از نیکل روی سطح از طریق الکترولیز یا روش‌های شیمیایی است.
از ویژگی‌های آن می‌توان به ظاهر زیبا، قابلیت استفاده برای تزئین، پیچیدگی کمی در ساخت، قیمت نسبتاً بالا و رنگ سفید نقره‌ای با کمی زرد اشاره کرد.
شما آن را روی سرپیچ لامپ‌های کم‌مصرف، سکه‌ها و برخی سخت‌افزارها خواهید دید.
آبکاری کروم
آبکاری کروم فرآیند رسوب لایه‌ای از کروم روی سطح است. کروم خود فلزی سفید روشن با ته رنگ آبی است.
آبکاری کروم عمدتاً به دو نوع تقسیم می‌شود: یکی تزئینی، با ظاهری درخشان، مقاومت در برابر سایش و جلوگیری از زنگ‌زدگی که کمی بدتر از آبکاری روی است اما از اکسیداسیون معمولی بهتر است؛ دیگری کاربردی است که هدف آن افزایش سختی و مقاومت در برابر سایش قطعات است.
تزئینات براق روی لوازم خانگی و محصولات الکترونیکی و همچنین ابزارها و شیرآلات، اغلب از آبکاری کروم استفاده می‌کنند.
تفاوت‌های اساسی بین این سه
آبکاری کروم عمدتاً برای افزایش سختی، زیبایی‌شناسی و جلوگیری از زنگ‌زدگی استفاده می‌شود. خواص شیمیایی لایه کروم پایدار است و در قلیا، اسید نیتریک و بیشتر اسیدهای آلی واکنش نمی‌دهد، اما به اسید هیدروکلریک و اسید سولفوریک داغ حساس است. رنگ آن تغییر نمی‌کند، قابلیت بازتاب طولانی‌مدت دارد و از نقره و نیکل قوی‌تر است. این فرآیند معمولاً آبکاری الکتریکی است.
آبکاری نیکل بر مقاومت در برابر سایش، مقاومت در برابر خوردگی و جلوگیری از زنگ زدگی تمرکز دارد و پوشش آن عموماً نازک است. دو نوع فرآیند وجود دارد: آبکاری الکتریکی و شیمیایی.
بنابراین اگر بودجه محدود است، انتخاب آبکاری روی قطعاً انتخاب مناسبی است. اگر به دنبال عملکرد و ظاهر بهتر هستید، باید آبکاری نیکل یا آبکاری کروم را در نظر بگیرید. به طور مشابه، آبکاری آویز معمولاً از نظر فرآیند گران‌تر از آبکاری نورد است.
زمان ارسال: ۲۱ نوامبر ۲۰۲۵
